Paardenleed in de arena

De meeste mensen weten niet dat ook paarden ingezet worden tijdens stierengevechten. Paarden worden keer op keer gebruikt tijdens het gevecht en blootgesteld aan stress, ze zien het leed van de stier en ruiken het bloed en de dood in de arena. Soms raken ze zelf verwond en overlijden ze.

Inzet paarden stierengevechten
Paarden worden gebruikt bij diverse soorten stierengevechten en in enkele gevallen tijdens wrede feesten met stieren. De rassen die tegenwoordig het meest gebruikt worden zijn: Lusitano, Anglo-Arabiers en Hispano-Arabiers of paarden met een kruising van Breton of Pecheron. In het soort stierengevecht dat kenmerkend is voor Spanje hebben paarden de picador op hun rug, een ruiter die een lange lans in de nekspieren van de spier steekt. De stier ervaart hierbij helse pijnen. In zijn paniek valt hij vervolgens het paard aan. Bij dit soort stierengevechten draagt het paard een beschermende deken om te voorkomen dat het dier verwond raakt. Maar soms raakt de deken beschadigd en bereiken de hoorns van de stier het lichaam van het paard, met vaak dramatische gevolgen. Als dit gebeurt, is de kans groot dat het paard in de arena sterft of korte tijd later wordt afgemaakt.

Maar ook wanneer het paard niet verwond raakt, is het stierengevecht een enorme bron van stress: het paard is een vluchtdier, maar mag niet vluchten. Het paard wordt in sommige gevallen geblinddoekt waardoor hij gedesoriënteerd is. Hij ziet niet waar het gevaar vandaan komt. De angstige stier valt het paard aan, maar deze kan de stier niet zien. Paarden komen regelmatig ten val tijdens dit soort aanvallen.

Bij andere soorten stierengevechten draagt het paard geen beschermende deken en is hij niet geblinddoekt waardoor hij alles kan zien. Dit is bijvoorbeeld het geval bij de Rejoneos/corridas de rejones waarbij men vanaf een paard ‘vecht’ met de stier. Hoewel de paarden getraind zijn om de stier te ontwijken levert dit enorm veel stress op. Daarnaast lopen ze een hoog risico om ernstig verwond te raken.

Afhankelijk van het soort stierengevecht waar ze ingezet zullen worden, ondergaan de paarden eerst een training, om bijvoorbeeld bepaalde prikkels te leren negeren. Bij de Rejoneos/corridas de rejones is het paard niet geblinddoekt, en het is niet de bedoeling dat het paard voor de stier wegrent. Niet alleen tegenover het publiek worden er stierengevechten gehouden met stieren en paarden, maar ook tijdens oefenstierengevechten in de stierenvechtscholen. En ook worden paarden en muilezels gebruikt voor het wegslepen van de stier uit de arena na het gevecht. Soms leeft de stier nog, maar is deze volledig verlamd waardoor het niet kan bewegen. De inzet van paarden is vele malen groter dan men gewoonlijk verwacht.

Paard Cagancho 
Soms, als paarden zeer goed werk hebben verricht in de ogen van stierenvechtliefhebbers, mogen ze met pensioen. Dit was het geval bij paard Cagancho. Het verhaal van dit paard, dat als een legende wordt gezien, laat niemand koud. Hij is elf jaar lang ingezet in meer dan 300 stierengevechten (6 stieren worden gedood per stierengevecht) en heeft meer dan 1.000 stieren voor zich gehad. Het dier heeft meer dan 600.000 kilometer ‘gereden’ voor stierengevechten in Spanje, Portugal en Frankrijk. Hij heeft vijf keer de Atlantische oceaan overgevlogen voor gevechten in Mexico. Cagancho werd drie keer op de hoorns genomen en kwam er weer bovenop. Hij wordt door stierenvechtliefhebbers als een zeer moedig paard gezien met veel pit. Zo kwam hij dichterbij de hoorns van de stieren dan andere paarden.

Cagancho werd ouder dan 30 jaar en kon met ‘pensioen’. Hij stierf aan de gevolgen van een beroerte in augustus 2015. Zijn laatste stierengevecht was in 2002. Omdat hij een beroemdheid werd, mocht hij blijven leven na jaren dienstbaarheid. Gewoonlijk worden paarden naar het slachthuis gebracht als ze niet meer nuttig zijn voor de stierenvechtsector. Exacte cijfers zijn er niet, maar er wordt geschat dat tienduizenden paarden per jaar afgemaakt worden binnen de stierenvechtsector. Verder raken jaarlijks veel paarden gewond, beelden van paarden wiens darmen uit hun lichaam hangen zijn ons niet vreemd.

Het verhaal van Cagancho is illustratief voor de mate waarin paarden ingezet kunnen worden door de stierenvechtsector. Paarden zijn zeer gevoelig voor angst en voelen de energie van andere dieren heel goed aan. Ze ervaren veel angst en stress in de arena, als ze horen, zien en ruiken wat er de stier wordt aangedaan. Om dan niet te spreken over de verwondingen die ze soms oplopen. CAS International vecht daarom niet alleen voor de stieren, maar ook voor de paarden, zij hebben ook heel hard onze steun nodig.

Bestel nu onze paardenposter!